Besluiten over de mogelijke afschaffing van het statiegeld op frisdrankflessen blijken te zijn gebaseerd op een ‘wetenschappelijke studie’ waarin de kosten van het statiegeldsysteem zwaar zijn overdreven en de opbrengsten sterk zijn onderschat. De nu berekende kosten van het statiegeldsysteem zijn veel lager dan de kosten die destijds aan de Tweede Kamer zijn voorgespiegeld. Vanuit de milieubeweging wordt gesteld dat hier geen sprake meer is van foutjes, maar eerder van bedrog. Recycling Netwerk vindt daarom dat dit moet leiden tot een andere aanpak van het milieubeleid voor verpakkingen: bij de verdere beleidsontwikkeling moet de grote invloed van belanghebbende bedrijven sterk worden beperkt.

Het statiegeldsysteem was ‘peperduur’, stelde de vorige staatssecretaris van milieu Atsma twee jaar geleden, met verwijzing naar een conceptrapport van ‘Universiteit Wageningen’. En hij bleef bij die mening ondanks de inhoudelijke kritiek op dit rapport vanuit de milieu-organisaties verenigd in Recycling Netwerk. Kritische doorlichting van de uiteindelijke kostenstudie door CE-Delft heeft nu aangetoond dat het statiegeldsysteem een factor twee of drie goedkoper is dan destijds aan de Tweede Kamer werd voorgespiegeld.

Recycling Netwerk vindt dat dit bedrog moet leiden tot een bezinning op de aanpak van het milieubeleid voor verpakkingen. Voorzitter Robbert van Duin: “Keer op keer is gebleken dat de recyclingpercentages die worden gerapporteerd door bedrijven en hun uitvoeringsorganisaties niet helemaal of helemaal niet deugen. Kritische geluiden vanuit milieuorganisaties en overheidsdiensten zoals de milieu-inspectie werden weggewuifd. Nu blijkt ook bedrog bij een op zich simpele kostenberekening van een statiegeldsysteem. Dat laat geen ruimte voor een andere conclusie over de aanpak van het milieubeleid voor verpakkingen: Na bijna twintig jaar gerommel moet de grote invloed van belanghebbende bedrijven sterk worden beperkt.”

Achtergrondinformatie, links en media-berichtgeving vindt u via dit nieuwsbericht